Missie 1 van 0
Mee bezig
Passage 8
Orgarath,
heerser
over
de
Bergen
van
Nacht
en
Ontij,
voorheen
baron
van
Gorlan
in
het
rijk
van
Araluen,
keek
uit
over
zijn
vaal
en
druilerig
domein.
Voor
de
duizendste
keer
vervloekte
hij
zijn
sombere
lot.
Dit
was
dus
alles
wat
hem
nog
restte:
ijzige
bergen,
diepe
kloven,
rotsen
en
stenen,
keihard
graniet.
Steile
bergpassen
en
nog
steilere
afgronden.
Grint
en
gruis,
zover
je
kon
zien.
Geen
sprietje
groen
te
bekennen.
En
al
was
het
ruim
vijftien
jaar
geleden
dat
hij
naar
deze
gevangenis,
deze
onverbiddelijke
streek
was
verbannen,
nog
altijd
dacht
hij
met
weemoed
terug
aan
de
groene
bossen
en
grazige
weiden
van
het
leengoed
dat
hem
ontstolen
was.
De
beken
zaten
er
vol
vis,
de
akkers
gaven
overvloedige
oogsten
en
de
bossen
waren
rijk
aan
wild.
Gorlan,
dat
was
leven.
De
Bergen
van
Nacht
en
Ontij
waren
dood
en
deprimerend.